پیام به مردم آزادیخواه و مبارز سنندج!
نسرین رمضانعلی

 

مردم آزایخواه و انقلابی سنندج!
صمیمانه ترین درودهای این همسنگر و همرزم خود را بپذیرید. شما با اعتراض بموقع علیه اجرای حکم اعدام حبیب لطفی بار دیگر برگی از تاریخ را رقم زدید. این تلاش بموقع نشان از جسارت و فداکاری و مبارزه جوئی شماست که بارها در تند پیچهای تاریخی با مبارزه ای متشکل در مقابل حکومت هار اسلامی ایستاده اید. مقاومت و تعرض انقلابی شما باعث شد که ارتجاع اسلامی نتواند جنایتی دیگر بیافریند.

روزهای گذشته شهر سنندج شاهد تعرضی بی امان به اوباش اسلامی بود. مردمی متحد در مقابل حکمی ناعادلانه و یک قتل عمد دولتی بیش از 48 ساعت نخوابیدند و محله به محله و کوچه به کوچه خبر اعتراض به اوباش جمهوری اسلامی را پخش کردند. کارگران، زنان آزاده، جوانان معترض در اتحادی ستودنی تلاش کردند، خبر رسانی کردند، بسیج کردند و فضای اعتراض را گرم نگهداشتند. همه جا فراخوان اعتراض و حمایت از حبیب لطیفی پور بود. همه صدای واحدی داشتند: اعدام نمیخواهیم و نه به اعدام حبیب لطیفی.

روزهای گذشته در عین حال رژیم اسلامی در مقابل مردم سنندج احساس زبونی و استیصال خود را به نمایش گذاشت. اگرچه اقدام به دستگیری اعضای خانواده حبیب و فعالین و شخصیت های سیاسی کردستان اما نتوانست چوبه اعدام را برپا کند. اخطار کارگران در شهر سنندج، خاموشی برق توسط کارگران نیروگاه برق در شهر، گوشه ای از اتحاد و همبستگی ای بود که میتواند به نیروئی وسیع و شکست ناپذیر تبدیل شود. شور و هیجان شهر را دربرگرفته بود و مردم بهم تبریک می گفتند. دسته دسته به خانه پدر حبیب لطیفی پور می رفتند و این پیروزی را به هم تبریک می گفتند.

بدنبال این اقدامات همبستگی و مقاومت و اعتراض، امروز چهارشنبه 15 دیماه یکبار دیگر رژیم اسلامی و نیروهای سرکوب آنرا سر جای خود نشاندید. اجازه ندادید که یک جوان عابر در میدان آزادی را دستگیر کنند. بر سرشان ریختید. باتوم هایشان را مصادره کردید و با همان باتوم ها بر سر آنها کوبیدید. وقتی از روی استیصال تیراندازی کردند و کودکی را زخمی کردند، به تسلیم کامل کشاندینشان، بازرسی بدنی شان کردید و کارت شناسایی مزدوری که آن کودک بیگناه را مجروح کرده بود، مصادره کردید و او را به همه معرفی کردید. این شجاعت و روحیه مقاومت و همبستگی تان تحسی برانگیز است. این روحیه و اتحاد را باید حفظ کرد و به تمام جامعه تسری داد.

این صحنه ها، پیروزی کارگران آلومین را تداعی میکند. مزدوران سرمایه برای عقب راندن اعتصاب و اعتراض کارگران تلاش کردند کودک یک کارگر اعتصابی را بربایند و آنرا وسیله عقب نشینی کارگران کنند اما کارگران و خانوادهایشان ماشین مزدوران را متوقف کردند و کودک ربوده شده از دست این مزدوران نجات دادند. این شور و هیجان یادآور دوره اعتصاب کارگران نساجی است. وقتی مزدوران میخواستند نماینده کارگران نساجی را دستگیر کنند، جلوی ماشین نیروی انتظامی اوباش اسلامی را گرفتید و نماینده خود را از دست آنها رها ساختید. اینها تنها نمونه هائی از دهها مورد جسارت مردم انقلابی سنندج است که اینروزها با قدرت تکرار می شود.

مردم مبارزه و آزادیخواه سنندج!  
باید با همین روحیه ثابت قدم به پیش رویم. باید جبهه به جبهه، عرصه به عرصه این رژیم سرکوب و اعدام را عقب بنشانیم و اجازه ندهیم که به ما تعرض کند. بایدهشیار، متحد و متشکل باشیم. در مقابل تعرض ارتجاعی رژیم اسلامی باید بیش از پیش خود را در محلات و محیط کار سازمان بدهیم. باید شوراهای خود را بسازیم، در کارخانه و اداره، در محله و مدرسه و دانشگاه. باید خبر رسانی کنیم. باید خانواده های دستگیر شدگان را هرچه بیشتر مورد حمایت قرار بدهیم. باید نشان بدهیم این دستگیری ها، احضارها و تلفنهای تهدید آمیز خللی در عزم و اراده متحد ما ایجاد نمیکند. متشکل شویم و تعرض ارتجاعی حکومت اسلامی را به تعرض انقلابی بدل کنیم. علیه اعدام و سرکوب سیاسی بپاخیزیم و برای آزادی کلیه زندانیان سیاسی متحد شویم.

5 ژانویه 2010